AY


Bugün günlerden kimsesizlik
Saat hüznü mutluluk geçiyor
Yıldızlar bilinmezlikle kol kola
Ay dolaşmakta gökyüzünü
Son durağı odamın penceresi
Sabahı bulmayacak misafirliği
Beni uyuyana kadar başımda bekleyecek
Sonra gidecek
Belki bir yetimin karanlığını aydınlatmaya
Belki sevdasında sevgisiz kalmış bir
Aşığa umut olmaya...