GÜNDÜZLERİN TUTSAKLIĞI
                                             
            İnsanlar   hayatın  yüklediği  sorumluluklar  karşısında  gündelik  hayatı  istediği  gibi     yaşayamazlar.Gündelik  hayattaki  hiyerarşi  sistemi  özgürlüğümüzü  engeller.İnsanların  sabah kalkıp  işe  gitmeleri,öğlen  arası  denen  bir  kavramın  oluşması,o  saat  dilimine  birçok  ihtiyacın sığdırılması, zamana  karşı  bir  yarış  oluşturur.Buna  örnek  olarak  Gündüz  Vassaf 'ın  "Cehenneme Övgü"  adlı  kitabında  "Gün  boyunca,tüm  görevlerimizde  düzene  tabi  tutuluruz.Tuvalete gitmenin bile  kesin  sınırlamaları  ve  kuralları  vardır.Gün  boyunca  istediğimiz  gibi  tuvalete  gitme özgürlüğüne  bile  sahip  değiliz,çünkü  gündüzler  bize  ait  değil"  diyerek  bürokrasi  sisteminin gündüzlerimizi  bizden  nasıl  çaldığını  anlatır.                                                      
           Geceler  bizimdir.Biz  geceleri  özgürüz.İnsan  gece  olduğunda  tüm  duyularını harekete  geçirir.Gündüz  hissedemediği,derinlemesine  düşünemediği, bir  şeyi  gece düşünür,yaşar.Bir  kişiye  olan  sevgimizi  gece  dile  getiririz.Bastırdığımız  duygular,kendimizi gizlediğimiz  durumlar  gece  ortaya  çıkar.Gündüz  Vassaf  yine  bu  konuda  "Geceleri  aşık olur,birbirimize  aşkımızı  geceleri  ilan  ederiz.Gündüzler  bizi  mantığımızı  kullanmaya,kendi hapishanemize  kapanmaya  zorlar"  der.
          Bu  yüzden  gündüzler  tutsaklığın,geceler  özgürlüğündür.